نرم‌افزارها به دلیل نداشتن ماهیت فیزیکی همواره به عنوان موجوداتی بسیار راحت و قابل انعطاف تصور می‌شوند. شرکت مایکروسافت در سال ۲۰۰۷ پس از انتشار ویندوز ویستا اعلام کرد که ۶ میلیارد دلار برای نوشتن آن هزینه کرده‌است در صورتی که برای ساخت سومین بلندترین هتل‌دنیا،‌ برج العرب، هزینه‌ای حدود ۱ میلیارد دلار خرج شده‌است. این موضوع پیچیدگی نرم‌افزارها را نشان می‌دهد. در ادامه مطلب به دلایل ای موضوع می‌پردازم و سعی می‌کنم بعضی از افکار اشتباه در زمینه نرم‌افزار را اصلاح کنم.

ما در شرکت سیکاس بارها این جملات را از مدیران شنیده‌ایم:

ما درخواست اضافه‌شدن/تغییر یک امکان در نرم‌افزار را داریم که بسیار کوچک است و اصلا زمان نمی‌برد، در حد یک if در کد برنامه است!

فرض کنید این جمله را در دنیای ابرسازه‌ها (که ساده‌تر از نرم‌افزارها هستند) معادل‌سازی کنیم. مثلا بعد از ساخته شدن برج‌العرب می‌توانیم بگوییم لطفا یک تغییر بسیار کوچک در ساختمان دهید و قسمت بالایی آن‌را چاغ‌تر کنید! غیر منطقی بودن این موضوع در دنیای ابرسازه‌ها واضح است. در نرم‌افزارها تغییرات پس از طراحی برنامه (یعنی قبل‌تر از نوشتن شدن آن) بسیار پرهزینه است.

جمله زیر را نیز بارها در هنگام بستن قرارداد شنیده‌ایم:

شما نرم‌افزار را یک بار نوشته‌اید ولی به‌دفعات آن‌ را می‌فروشید، پس چرا قیمت آن اینقدر است؟ شما باید بسیار ارزان‌تر آن را ارائه دهید!

ساختمان هتل‌ها یک بار ساخته می‌شوند، پس باید بسیار ارزان به مهمانان اتاق دهند! در این مورد نیز غیرمنطقی بودن درخواست روشن است. در دنیای نرم‌افزارها همانند یک ساختمان، هزینه‌ای بسیار بسیار کمتر از چیزی که برای آن خرج شده است از مشتری دریافت می‌شود. همچنین نرم‌افزارها به طور پیوسته در حال بروزرسانی هستند و هزینه نگه‌داری آن‌ها نیز بسیار بالا است.

پیش‌بینی شده است که درسال ۲۰۲۰، ۵۰٪ هزینه ساخت یک هواپیمای Airbus، هزینه نرم‌افزار آن باشد! این عدد را با ۵۰٪ بقیه هواپیما که شامل مقدار زیادی مواد، علم مکانیک و غیره است مقایسه کنید 🙂